من مرددم
میان قهوه خانه و کافی‌شاپ.
و تشابه این دو ترکیب
راز تمام تناقضهای عمر من است.
هر شب چای پر از تردیدم را که می‌نوشم
تناقضهایم را با خدا به اشتراک می‌گذارم
و اینگونه است که فیس‌بوک
دفتر چهره‌های مردد هموندانم میشود
که در آستانه‌ی تغییر بزرگ
هویتشان را در تکرار اشتراکهای بی هدف
جستجو می‌کنند.
من در تفاوت فرم استکان و فنجان گم شده‌ام.
و عاقبت شبی
در استکان چای دارچینیم.
غرق می‌شوم.
بی آنکه طعم قهوه را از یاد برده باشم.
درباره این سایت